We hoeden er ons voor om het woord “icoon” te vaak te gebruiken, maar hier is deze term echt wel op zijn plaats. Wijlen Marcel Lapierre, die tijdens de oogst van de 2010 jaargang is overleden na een slepende ziekte, heeft dit familiale domein een ware cult status bezorgd.

Marcel Lapierre heeft in 1973 de exploitatie van het domein van zijn vader overgenomen. Een ontmoeting met Jules Chauvet in 1981, de peetvader van de hedendaagse Franse bio-beweging, tekende de kentering in zijn manier van wijn maken. Vanaf dan besluit hij om enkel nog op een biologische wijze wijn te verbouwen. Dit betekent dat de wijngaard op een natuurlijke wijze gezond wordt gehouden, dit zonder het gebruik van pesticiden en insecticiden. In de wijnkelder worden er geen zwavel of uitheemse gisten gebruikt. Vandaag klinkt dit vertrouwd in de oren maar begin jaren 80 was dit nog een vrij revolutionair gedachtegoed.

Na het overlijden van Marcel hebben zijn zoon Mathieu en dochten Camille het werk van hun vader overgenomen met een schitterende 2010 jaargang, waarschijnlijk het mooiste postume eerbetoon dat Marcel zich kon wensen : namelijk een net zo’n lekker en zuiver gefermenteerd druivensap maken als hun vader de voorbije 30 jaar heeft gedaan.

Marcel en Camille zijn nog een stapje verder gegaan in het biologische gedachtegoed : ze zijn overgeschakeld naar de biodynamische wijnbouw. Met de volgende principes willen ze op een zo natuurlijk mogelijk wijze hun wijnen maken : het gebruik van oude stokken, een zeer late oogst bij optimale rijpheid en een zeer strenge en meestal zelfs dubbele selectie van de druiven. Als je deze voorwaarden nauwgezet volgt kan je ook zonder toevoeging van sulfieten en/of andere chemische substanties toch een top wijn produceren. Hun domein en filosofie zijn eigenlijk de absolute tegenpool van de massaproductie die je meestal wel vindt in de Beaujolais.